Þrátt fyrir sólarleysið á suðvesturhorninu vex rabbabarinn vel og jafnvel myntan líka.
Það má því vel hugsa sér að gera rabbabarasaft til að fá smá lit í lífið.
Ef þið eruð jafn sólarþyrst og ég takið þið eftir að þessar myndir eru teknar í sól. Það er af því að þær eru ársgamlar frá því þegar sú gula lét sjá sig öðru hverju.
Við látum það ekki slá okkur út af laginu, heldur þvert á móti, þeim mun betri ástæða fyrir að skella í rabbabarasaft.
Ég skoðaði margar uppskriftir á netinu og valdi eina sem mér fannst einföld.
Það er áhrifaríkast að hafa leitarorðið á skandinavísku t.d. "rabarbersaft".
Mér finnst saftin afar ljúffeng með sódavatni og myntan gerir þetta alveg sérstaklega ferskt.
Ég notaði saftina óspart í litlar og stórar gjafir.
Að ofan er mynd af lítilli þakkargjöf og þetta er mynd af brúðkaupsgjöf.
Á minnislyklinum eru myndir úr gæsun og steggjun, í pappírspokanum er peningur og þetta var með saftinni í poka "Ást í poka sem ekki má loka".
Með þessari sólríku færslu vona ég að þið fáið sól í hjartað og kannski að einhver sjóði rabbabarasaft fyrir smá lit og bragð í hversdaginn.